R.pr. Alicja Przewłocka z kancelarii prawnej mec. Lecha Obary wyjaśnia kilka podstawowych zagadnień i terminów odnośnie umowy darowizny. Umowa darowizny jest spotykana powszechnie w codziennym obrocie. Większość z nas miało lub będzie mieć do czynienia z taką lub inną darowizną. Jaki zatem charakter ma ta umowa i co może być jej przedmiotem? Odp.: Umowa darowizny ma charakter nieodpłatny, nieekwiwalentny, jednostronnie zobowiązujący. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Przyczyną zawarcia jest zazwyczaj chęć wyświadczenia drugiej osobie dobrodziejstwa, własne zadowolenie z uczynionej przyjemności, chęć pomocy osobie w potrzebie, czy inne pobudki altruistyczne. Wobec tego darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Darowiznę może stanowić nieodpłatne przeniesienie własności (nieruchomości, mieszkania, samochodu, obrazu itp.) lub innego prawa zbywalnego (użytkowania wieczystego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, prawa na zorganizowanym kompleksie majątkowym tworzącym całość gospodarczą w postaci przedsiębiorstwa – art. 551 – lub gospodarstwa rolnego – art. 553) czy ustanowienie ograniczonego prawa rzeczowego. Większość osób utożsamia darowiznę z przysłowiowym otrzymaniem od babci pozłacanych łyżeczek, rodzinnej biżuterii, portretu przodka. […]
